Vakantieverhalen 2019 (1)
wel pech hebben, denk
ik. Ik verleg mijn blik verder het weiland in, dat die dag tot parkeerplaats is
gebombardeerd. Waar staat onze auto ook alweer? Turend tussen de rijen auto’s
zie ik veel mensen druk in de weer. Ze lijken in rep en roer.
Langzaam dringt tot me
door dat er wat aan de hand is. Dat er zelfs iets goed mis is. Ik zie overal
auto’s die weg willen rijden, maar geen centimeter voor- of achteruit komen. Ik
zie overal mensen, die wanhopig auto’s aanduwen, zonder resultaat. Het veld is
door de stortbuien van de afgelopen uren veranderd in één grote modderpoel.
Man en ik stappen de
pendelbus uit en gaan op zoek naar onze auto. Bij elke stap glibberen en
glijden we verder weg in het kletsnatte veld. We zakken op onze keurige
schoenen tot onze enkels in de blubber. Hoe komen we hier ooit weg? Dit kan nog
wel eens een lange avond worden.
Wordt vervolgd ... (klik hieronder op 'nieuwere posts' voor deel 2.
Enkele maanden geleden
las Man een tweet van Andrea Bocelli met de aankondiging van een tweede concert
deze zomer in het Teatro del Silenzio, in hartje Toscane. Deze prachtige plek
ontdekten wij tijdens onze zomervakantie in 2015. Het ‘stiltetheater’ vind je
in Lajatico, het geboortedorp van Andrea Bocelli, gelegen in het uitgestrekte
Toscaanse landschap. Ik was toen al diep onder de indruk van deze plek en
vooral van de oorverdovende stilte. Slechts eenmaal per jaar mag de stilte
doorbroken worden door Andrea Bocelli and friends. Man en ik fantaseren sinds
die tijd hoe fantastisch het zou zijn om eens zo’n concert mee te mogen maken.
Die wens ging op ons lijstje.
Dit jaar viel het concert net te ver vóór onze reeds geplande vakantie.
Maar omdat het zeer snel was uitverkocht, werd - eenmalig - een tweede concert
gepland. Op 27 juli. Die datum kwam voor ons ook te vroeg, maar slechts een
paar dagen. We zochten een camping in de buurt van Lajatico en besloten onze
vakantie gewoon even aan de voorkant op te rekken. We zouden sowieso die kant
op!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten