Ons laatste weekje zomervakantie vieren we in het Zillertal, om precies te zijn op onze favo-camping Natürlich Hell, kortweg ‘op Hell’. Dat klinkt namelijk zo geinig onheilspellend, terwijl het juist een heel relaxte camping is.
Na twee weken Toscane met bijbehorende zomerhitte is het hier met ‘slechts’ 30°C gewoon lekker aangenaam. We komen een beetje bij, zeg maar. We starten ook weer op met hardlopen, weliswaar ‘s ochtends vroeg. Heerlijk om in dit prachtige bergdecor langs de Ziller te rennen en die frisse alpenlucht op te snuiven.
Er zijn kledingwinkels, sportzaken, nog meer sportzaken, prachtige hotels behangen met bakken vol felkleurige geraniums, terrasjes, een idyllisch kerkje, parfumerieën, een fontein, een Spar, een dokter, een hoop geldautomaten en vele, vele souvenirzaken.
Nou heb je souvenirzaken, en Souvenírszaken. Mayrhofen kent vooral die laatste soort. Je kunt er uren rondstruinen en om de haverklap van de ene in de andere verbazing vallen. Hier verkopen ze dingen, heel veel dingen, spullen en frutsels te kust en te keur, Tiroler meuk en troepjes waarvan je niet eens wist dat het bestond of waarvan je nog niet wist dat je het misschien zou willen hebben. Je kijkt je ogen uit en als je weer buiten staat, duizelt het je nog lang na.
En dit alles met op de achtergrond die indrukwekkende bergpartijen, een klaterend riviertje en daarboven die strakblauwe lucht waarin talloze paragleiter rondcirkelen als bontgekleurde vlinders.
Wij verlaten het dorp niet zonder onze traditionele aankopen: een paar van die superdikke, warmgevoerde bonte sokken met winters kerstmotief. En we sluiten ons rondje natuurlijk af met een klef broodje grillwurst bij Butcher Hans (Hans Worst), waarvan we elke keer weer van te voren tegen elkaar zeggen: dit jaar doen we het niet hoor. Maar ja, traditie hè.
