Nico en het vriendelijkste kassameisje - deel 3 (slot)

'Nieuwe baan’, staat er op het briefje dat Kassameisje zojuist in onze handen drukt. Nee toch, onze meest fantastische kassière gaat ons verlaten! We kijken beteuterd achterom, maar Kassameisje houdt haar blik strak op de boodschappen van de volgende klant. Omdat ze aangeeft dat niemand het nog weet, kunnen we natuurlijk niet teruglopen om haar om opheldering te vragen. Even zijn we er stil van, uit het lood geslagen, niet wetende wat te doen. Langzaam lopen we naar de auto. Wat kunnen we anders? Wat lief van Kassameisje dat ze ons laat weten dat ze weggaat. Dat ze ons niet zomaar onwetend achterlaat. Wat een schat. We vinden het helemaal niet leuk en vooral niet gezellig dat ze gaat, maar uiteraard gunnen wij haar van harte een nieuwe baan. Ze is niet voor niets zo slim, dus dat ze ééns vertrekt lijkt ons niet meer dan logisch. We kopen een kaartje voor haar, dat we de volgende keer tussen de boodschappen op de band leggen. Als ze er dan nog is, tenminste. Een kaartje om haar te bedanken voor haar vriendelijkheid en om haar succes te wensen in haar nieuwe baan. Doordat we niet weten wanneer ze precies voor het laatst is, lopen we de dagen erna regelmatig, speciaal voor haar, even bij de AH naar binnen – met ons kaartje – langs de kassa’s. Maar Kassameisje is er steeds niet. Dan maar op goed geluk op de volgende donderdagavond gokken. Terwijl Man en kleine heks die avond met hun armen vol flessen naar de automaat lopen, loop ik naar de karren en speur de kassa’s af. Ze zit er! Maar net op dat moment zie ik haar opstaan, haar kassa sluiten en de winkel in lopen. Ik ruk een kar uit het rek en zet de achtervolging in. Ik moet snel zijn, want straks verdwijnt ze achter de coulissen en zien we haar nooit meer terug. Ik negeer Chef Nico en scheer langs hem heen, geen tijd te verliezen. Hem zullen we nog vaak genoeg zien. Ik check alle paden, hoeken en gaten van de winkel, maar zie haar nergens. Man en Kleine Heks haken aan en zoeken mee. We vinden haar onder de lopende band van haar kassa, in de weer met winkelmandjes. Ze kijkt verbaasd en blij tegelijk als wij met onze lege kar zo ineens voor haar neus staan en ze begroet ons hartelijk. Ik overhandig haar het kaartje en zeg dat we haar vreselijk zullen missen. We zijn blij dat we haar toch nog treffen. Ze is blij verrast. Nadat we onze boodschappen hebben gedaan, sluiten we voor de laatste keer aan in de rij van Kassameisje. Nog eenmaal het boodschappenspel, maar Man en Kassameisje zitten beiden faliekant naast het eindtotaal. Maar € 111,11 is ook een mooi bedrag om mee af te sluiten, niet waar? We nemen afscheid van elkaar, maar vermoedelijk niet voor eeuwig. Kassameisje gaat werken bij PEC Zwolle. En ach, daar komen we ook nog wel eens. Maar de donderdagavond zal nooit meer hetzelfde zijn.

Nico en het vriendelijkste kassameisje - deel 2

Een week later betreden Man en ik weer de Appie. Nico is deze keer nergens te bekennen. Ach, die man heeft natuurlijk ook wel eens een dag vrij. Het scheelt wel in tijd, Man en ik vliegen door de winkel heen. Terwijl we gebukt staan over de koelvitrine met vleeswaren, word ik ineens van achteren bij mijn schouders gegrepen. Ik schrik me een hoedje. Nico in de bocht. Had hij ons toch bijna gemist! Hij kijkt in onze winkelwagen en vraagt of ik wel eens perssinaasappels koop. Hij heeft namelijk nog een kissie achter staan, met sinaasappels waarvan de netjes kapot zijn. Die mag hij niet meer verkopen en dat vindt Nico hartstikke zonde. Hij geeft ze graag aan ons mee. Voor we het weten plant hij een hele kist op het krattenrek van onze kar. Maar hoe komen we daarmee fatsoenlijk langs de kassa? Geen probleem, we hoeven slecht het toverwoord ‘Nico’ te roepen, aldus onze Chef. Beduusd shoppen we verder. Die Nico is me er wel eentje. Tijd om af te rekenen. Onze favoriete kassière is present en we sluiten aan in de rij, hoe lang die ook is. Ons kassameisje is namelijk niet alleen vriendelijk, maar ook nog eens slim en snel. En gezellig bovendien. Waar vind je deze combinatie nog? Voor zo’n toppertje wil je echt wel wat langer in de rij staan. Man en Kassameisje doen elke week een spelletje. Voor hoeveel euro’s liggen er boodschappen op de band? Beiden maken van te voren een inschatting en het is altijd weer spannend wie er wint. Mensen achter ons in de rij slaan het tafereeltje nieuwsgierig gade. Je hoort ze denken: wat een jolijt, maar schiet eens een beetje op zeg. Dit keer zitten Man en Kassameisje beiden flink naast het totaalbedrag maar dat drukt de pret niet. We grappen en grollen nog wat af. Man pint en neemt de bon in ontvangst. Kassameisje vraagt ons nog heel even te wachten. Ze scheurt een stuk kassabon van de rol en krabbelt er snel iets op. Terwijl ze tegen ons mompelt: ‘Niet iedereen hier weet het’, drukt ze het briefje in onze handen en gebaart ons weg te gaan. Verbaasd rijden we met onze kar richting de uitgang. We lezen het briefje en kijken elkaar geschrokken aan.

Nico en het vriendelijkste kassameisje - deel 1

Donderdagavond is boodschappenavond. Hét moment waarop Man en ik boodschappen doen voor de week die komen gaat. Samen stellen we eerst het eetplan op en werken dit vervolgens uit tot een boodschappenlijst. Man beschouwt deze wekelijkse gang naar de supermarkt als een heus uitje. Ikzelf zie het meer als een noodzakelijk gebeuren, maar gezellig is het wel. Ook doet het aanwezige personeel erg zijn best het ons naar de zin te maken. Neem nu Nico. Nico is Chef Groente en Fruit en lijkt ons iedere week wel op te wachten. Hij begroet ons hartelijk en begint steevast een praatje. Heel gezellig hoor. Maar even anoniem en vooral snel boodschappen doen is er dus niet meer bij. Meestal loopt Man bij binnenkomst direct door naar de legeflessenautomaat en start ik bij de groente-afdeling met het afwerken van onze lijst. Nico heeft Man nu net gemist en ziet mij alleen tussen de groenteschappen door schuifelen. Hij komt naar me toe en vraagt of Man ziek is. Of misschien geen zin heeft. Of het allemaal aan mij alleen overlaat vandaag. Ik stel Nico gerust en wijs naar Man, die met het legeflessenbonnetje aan komt lopen. De heren gaan uitvoerig in gesprek. Over de aanstaande verbouwing. Onze Appie gaat binnenkort op de schop. Een drastische verbouwing, de winkel gaat bijna twee weken dicht. Nico vertelt er uitgebreid over en voor we het weten staan we met z’n drieën achter de coulissen van onze grootgrutter. Daar achter die klapdeuren, waarvandaan altijd zware rolcontainers vol voorraad de winkel binnendenderen, blijken enorm grote ruimtes schuil te gaan. Al die ruimte is voor de voorraad echt overbodig. Nico vertelt dat die ruimtes straks dan ook bij het winkeloppervlak worden getrokken. De rondleiding reikt tot achter in de koelcellen, Nico loodst ons door de hele tent heen. Man en ik kijken elkaar aan en schieten in de lach. Leuk om te zien, maar zullen we nu weer verder met boodschappen doen? Met moeite maken we ons van Nico los. We danken hem hartelijk voor dit inkijkje achter de schermen en wensen hem een goede week. Op naar de kassa. Waar is onze favoriete kassière?