Nico en het vriendelijkste kassameisje - deel 2

Een week later betreden Man en ik weer de Appie. Nico is deze keer nergens te bekennen. Ach, die man heeft natuurlijk ook wel eens een dag vrij. Het scheelt wel in tijd, Man en ik vliegen door de winkel heen. Terwijl we gebukt staan over de koelvitrine met vleeswaren, word ik ineens van achteren bij mijn schouders gegrepen. Ik schrik me een hoedje. Nico in de bocht. Had hij ons toch bijna gemist! Hij kijkt in onze winkelwagen en vraagt of ik wel eens perssinaasappels koop. Hij heeft namelijk nog een kissie achter staan, met sinaasappels waarvan de netjes kapot zijn. Die mag hij niet meer verkopen en dat vindt Nico hartstikke zonde. Hij geeft ze graag aan ons mee. Voor we het weten plant hij een hele kist op het krattenrek van onze kar. Maar hoe komen we daarmee fatsoenlijk langs de kassa? Geen probleem, we hoeven slecht het toverwoord ‘Nico’ te roepen, aldus onze Chef. Beduusd shoppen we verder. Die Nico is me er wel eentje. Tijd om af te rekenen. Onze favoriete kassière is present en we sluiten aan in de rij, hoe lang die ook is. Ons kassameisje is namelijk niet alleen vriendelijk, maar ook nog eens slim en snel. En gezellig bovendien. Waar vind je deze combinatie nog? Voor zo’n toppertje wil je echt wel wat langer in de rij staan. Man en Kassameisje doen elke week een spelletje. Voor hoeveel euro’s liggen er boodschappen op de band? Beiden maken van te voren een inschatting en het is altijd weer spannend wie er wint. Mensen achter ons in de rij slaan het tafereeltje nieuwsgierig gade. Je hoort ze denken: wat een jolijt, maar schiet eens een beetje op zeg. Dit keer zitten Man en Kassameisje beiden flink naast het totaalbedrag maar dat drukt de pret niet. We grappen en grollen nog wat af. Man pint en neemt de bon in ontvangst. Kassameisje vraagt ons nog heel even te wachten. Ze scheurt een stuk kassabon van de rol en krabbelt er snel iets op. Terwijl ze tegen ons mompelt: ‘Niet iedereen hier weet het’, drukt ze het briefje in onze handen en gebaart ons weg te gaan. Verbaasd rijden we met onze kar richting de uitgang. We lezen het briefje en kijken elkaar geschrokken aan.