Zilveren jubileum

Ik ben 25 jaar in dienst bij Deltion. Vijfentwintig jaar! Als ik mezelf dat hoor zeggen, denk ik: nee toch, hoe dan? Vijfentwintig jaar in dienst bij dezelfde werkgever, da’s toch niet meer van deze tijd? Na zes, zeven of hooguit acht jaar gaan de meesten toch op zoek naar iets anders, iets nieuws. Door naar een volgende job. Ik niet. 

Ik ben blijven zitten. En eerlijk gezegd om precies die reden waarom een ander juist vertrekt. Ik ga ook steeds op zoek naar iets anders, iets nieuws. Ik zoek, kijk om me heen en vind. Binnen Deltion. Steeds weer zie ik kansen en krijg ik kansen. En die pak ik met beide handen aan. De mogelijkheden die Deltion mij biedt, sluiten steeds beter aan bij wat ik leuk vind, wat ik goed kan én waar ik energie van krijg. Dan ga je toch niet weg? 

Mijn Deltion-carrière begon bij het Hanze College aan de Hengeveldweg op de afdeling financiën. Prima baan en vooral een warm nest collega’s. Na tien jaar vond ik het mooi geweest. Ik wilde secretaresse worden en solliciteerde naar de functie van directiesecretaresse bij het ICT-lyceum. Na een aantal mooie jaren op die plek werd ik managementassistent van de directeur Bedrijfsvoering. Hij werd na enige tijd lid van college van bestuur en ik kreeg de mogelijkheid om door te groeien naar bestuurssecretaresse. 

Inmiddels werk ik alweer zo’n tien jaar bij de dienst HRD, nu ‘Mens & Organisatie’. Hier heb ik met heel veel plezier aan verschillende uitdagende projecten gewerkt, te veel om op te noemen. Al doende ontstond mijn huidige werk voor de Deltion Academie: kerntalentenanalyses, trainingen creatief schrijven en notuleren, en jij@Deltion. Machtig mooi werk. 

Waarom weggaan als je het goed, of zelfs steeds beter, hebt? Tot op de dag van vandaag ben ik een heel tevreden Deltionner. En mijn eigen bedrijf? Taal & talent ben ik een jaar geleden gestart om met het werk dat ik nu zo graag doe ook mensen buiten Deltion blij te maken. Voor mij een perfecte combinatie. En die kan wat mij betreft nog jaren mee. Ik ga voor goud.

Kerstvakantieblog ✨ Jaaroverzicht 2022 (7) - En dan nog even dit ...

De afgelopen dagen deelde ik persoonlijke highlights uit het afgelopen jaar. Het was een kleine greep uit wat er allemaal was en daarmee doe ik dat wat ik niet heb benoemd tekort. Scrollend door mijn foto’s kwam er zoveel meer voorbij waarvan ik dacht: oh dat wil ik eigenlijk ook delen, en dat, en dat ook, en dat! Maar je weet het - zie mijn eerste kerstvakantieblog - ik kan moeilijk kiezen.

Daarom nu in willekeurige volgorde een selectie uit dat wat onderbelicht bleef, maar zeker ook de moeite waard is om te benoemen. Het betekent dus niet dat deze dingen minder mooi of belangrijk voor me waren dan de dingen die ik in mijn eerdere blogs beschreef. Misschien moet ik het mezelf in 2023 wat makkelijker maken en in juli al met een halfjaarsoverzicht komen. Of vaker nog, met maandelijkse schrijfsels. Genoeg te vertellen. Ik al er eens over prakkiseren. 

Komt-ie:

✨ In februari kreeg ik een blessure aan mijn hamstring en kon ik een tijdje niet hardlopen. Het herstel duurde (mij veel te) lang en ook het opbouwen kostte veel tijd. Waar ik in 2021 in totaal ruim 1000 kilometer rende, liep ik het afgelopen jaar ‘maar’ een kleine 600 km. Inmiddels ben ik weer helemaal terug, zonder pijntjes en gedoe. Fingers crossed.

✨ Met mijn heksjes gaat het zo goed. Grote heks behaalde haar bachelor Geneeskunde en gaat later in het nieuwe jaar starten met haar co-schappen. Kleine heks zit in haar laatste jaar van het atheneum en ging in september op examenreis naar Parijs. Machtig trots op deze twee!

✨ Mijn mams bereikte dit jaar de respectabele leeftijd van 80 jaar. Niet te bevatten en al helemaal niet als je haar ziet en als je weet wat ze allemaal doet. Ze is fit en gezond en superactief. Net als Jaap, met wie ze dit jaar alweer 30 jaar getrouwd is. Op naar nog vele gezonde en actieve jaren samen! We vierden deze mijlpalen met ons complete gezin tijdens een gezellig weekendje weg in een groot gróót vakantiehuis in Julianadorp.

✨ ‘Mijn’ Ajax werd voor de zesendertigste keer kampioen van de Eredivisie. Of zoals Dusan Tadiç zei: “Pak schaal!”

✨ De herfst nodigde uit tot mooie boswandelingen. De paddenstoelen schoten dit jaar werkelijk als paddenstoelen uit de grond in talrijke soorten en maten. Hardlopend met Man in het bos in Hattem, of wandelend met mams en Jaap in het Heilooërbos, het was altijd weer heerlijk toeven in het bos.

✨ Broer, mams en ik besloten om het monument op het graf van mijn vader in Den Helder te vernieuwen. Vierendertig jaar na dato werd de nieuwe steen precies in de week van mijn vaders sterfdag geplaatst. Mooi hoe dat samen kwam.

✨Als groot liefhebbers van de TOP2000 - de mooiste radioweek van het jaar - wisten we kaarten te bemachtigen voor het TOP2000-café bij Beeld en Geluid in Hilversum. Dat was op zich al een gelukkie, maar het waren ook nog eens kaarten voor de laatste dag van het jaar! En naarmate die lijst vordert, worden de nummers beter en beter. Hoogtepunt van ons uurtje was mijn all time favorite ‘Angels’ van Robbie Williams. Dat kon geen toeval zijn. Het was een onwijs tof uitje en superleuk om met z’n vieren te doen.

Kerstvakantieblog ✨ Jaaroverzicht 2022 (6) - Kerstkooravontuur

Tussen mijn veertiende en vijfentwintigste zat ik op een jongerenkoor in Den Helder. We gaven concerten, deden mee aan korenfestivals, traden op in kerkdiensten, gingen op tournee naar Hongarije en Zweden en we namen een cd op. Super om allemaal mee te maken. Daarnaast was de kerstnachtdienst in ons toenmalige theater De Kampanje een jaarlijkse traditie. 

Later in Zwolle heb ik nog een poosje op een pop- en rockkoor gezeten. Ik vond het best leuk en vooral de liedjes waren tof. Maar uiteindelijk vond ik - natuurlijk - niet wat ik ooit had. Ik liet het voor wat het was. Geen enkel koor zou zo immers een eerlijke kans krijgen. 

Toen was daar mijn collega Joke, die mij enthousiast vertelde over haar plannen om mee te doen aan een kerstprojectkoor in Zwolle. Ik was direct getriggerd. Een kerstprojectkoor? Jawel, een speciaal voor de kerst bij elkaar gehaalde groep enthousiastelingen met als doel driemaal een volkskerstzang en wel in ons Zwolse theater De Spiegel. Dat klonk mij als muziek in de oren. Hoe leuk was dat, een mooi afgebakend project waarbij ik weer even kon proeven aan hoe het ooit was én drie keer serieus optreden bovendien. 

En zo togen Joke en ik zeven zaterdagochtenden samen op het fietske naar Domusica. We studeerden in no time tien kerstliederen in, samen met onze drieënnegentig andere kersverse zangvrienden en -vriendinnen. Dat Joke en ik zo’n beetje de jongsten waren, mocht de pret niet drukken. 

In De Spiegel kwam alles samen. Wij, als koor, begeleid door de band. Ook was er een strijkorkest - wauw wat goed - een trompettist en organist, een herenquartet, een toneelgroep en een dominee. En publiek natuurlijk! 

Wat was het mooi om mee te maken. Ik heb genoten. En het publiek ook. Super om met z’n allen zo’n afwisselend programma neer te zetten én zoveel mensen een mooie kerstmiddag of -avond te bezorgen. Ik ging in elk geval als vanouds met een heerlijk kerstgevoel naar huis, en velen met mij. 

En Joke: dank je wel voor dit mooie ‘projectje’. Het was superleuk en en heel gezellig om samen te doen!