Snotterend
keken Man en ik elkaar aan. Op tv liep de aftiteling van Achtste-groepers huilen niet en de tranen stonden ons in de ogen.
Wat een heftige film. Die komt binnen! Achtste-groepers
huilen niet is de verfilming van het gelijknamige boek van Jacques Vriens. En
een keigoeie verfilming ook. Wat een prachtig geschreven script en wat
ontzettend goed gespeeld.
Het verhaal gaat over Akkie. Ze zit in groep acht en
is dol op voetballen, maar Joep kan dit niet goed hebben. Gelukkig is juf Ina
goed in het creatief oplossen van problemen. Dan blijkt Akkie ernstig ziek te zijn
en ze moet naar het ziekenhuis. De hele klas leeft met haar mee. Akkie is heel
erg bezig met het wel en wee van haar groep, zoals het aanstaande voetbaltoernooi
en het kamp, maar ook het plan om juf aan een nieuwe man te helpen. Gelukkig
kan ze nog net mee naar het schoolkamp, maar daarna gaat het steeds slechter
met haar en overlijdt ze.
Grote heks heeft deze film destijds samen met haar
klasgenootjes van groep acht in de bioscoop gezien. Ze had wel even moeten slikken,
vertelde ze toen. Wat zullen die tieners in een moeilijk parket hebben gezeten!
Niemand houdt het droog bij deze film, maar dat is natuurlijk helemaal niet
stoer. Een klas vol beginnende pubers, en dan met z’n allen naar zo’n heftige
film. Een film met een verhaal dat wel heel dichtbij komt. Je voelt de spanning
tussen de kinderen, de spanning tussen hun pubergedrag en het volwassen
proberen te zijn. Hoe ga je als tiener om met het feit dat je klasgenootje
ernstig ziek is en ook nog eens komt te overlijden? Juf Ina en dokter Snor gaan
waanzinnig goed om met dit gegeven en slepen zowel de zieke Akkie als haar
klasgenoten er hartverwarmend doorheen. Je kunt natuurlijk wachten tot deze
film weer op tv komt, maar ik zou ‘m gewoon even kopen of huren. Gaat zien die
film! Ik trek in elk geval opnieuw het boek uit de kast.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten