Over hardlopers en steelpannen

Man en ik hebben ons ingeschreven voor de nieuwe editie van zowel de Stadshagenrun als de Salverdaloop. Liepen we vorig jaar nog de vijf kilometer, dit jaar gaan we voor de tien. Niet dat het mij zo goed bevallen is, meedoen aan die recreatielopen. Ik liet me in beide gevallen enorm opjutten door de snellere renners om mij heen, waardoor ik weliswaar een persoonlijk record liep, maar volledig gebroken de eindstreep haalde. En dan kreeg ik nog geen eens een medaille of een lintje voor de moeite. Zo jammer. Toch haalde Man mij over om ook dit jaar weer mee te doen. “Gewoon een beetje proberen in je eigen tempo te lopen.” Vooruit dan maar, we gaan ervoor. We zijn vorig week nogal geïnspireerd geraakt bij de Zwolse Halve Marathon. Veel vrienden, buren en andere bekenden deden mee en we zouden het wel eens met eigen ogen gaan aanschouwen. Beetje sfeer proeven. We zochten een mooie plek langs de route en belandden in een drukte van jewelste, wat een gezelligheid in onze bruisende binnenstad. De gehele route werd opgeleukt door allerlei bands en orkesten. Ik werd blij verrast door een groep jonkies die heel verfrissend en verbluffend goed op potten en pannen stond te rammen. Een heuse steelband, en nog een goede ook. Het swingde de pan uit. Hier moesten we maar blijven staan. Vol overgave trommelden ze het ene na het andere bekende nummer op hun vaten. Waanzinnig en bovenal heel muzikaal. Tegelijkertijd spotten we vele bekende lopers en moedigden we ze aan. Chapeau! Een ongelooflijke prestatie, die voor ons toch echt nog een paar mijl te ver is. Wie weet, volgend jaar misschien. Tussen de trommelnummers door besloot ik aan een van de bandleden te vragen waar ze toch vandaan kwamen. Want wat zou je deze steelband leuk kunnen vragen voor wat voor feest of bijeenkomst dan ook; ik zag ineens mogelijkheden genoeg. Mijn plannenmakerij was echter van korte duur. “Wir kommen aus Deutschland”. Oef, da’s wel erg ver weg. Zouden ze dan misschien een cd hebben gemaakt? Dan kan ik in elk geval thuis nog eens van ze genieten. Helaas, geen cd. Wel vond ik filmpjes van Calypsonic op internet én ik heb mijn eigengemaakte opname gelukkig nog.