Hangmat

Op mijn werk beraad ik mij met onze afdeling op Het Nieuwe Werken. Onder begeleiding van externe experts starten we een pilot om onze werkomgeving zo ideaal mogelijk te maken voor iedere medewerker. Als ik googel op ‘Het Nieuwe Werken’ is het moeilijk een eenduidige definitie van dit fenomeen te vinden. De meest gebruikte definitie is ‘tijd- en plaatsonafhankelijk werken’. Dit vind ik gelijk ook de meest afschrikwekkende definitie. Bij de term ‘Het Nieuwe Werken’ bekruipt me toch als eerste het gevoel dat ik de werkdag vroeger moet beginnen dan mijn collega’s, wil ik op mijn favoriete plek kunnen werken die dag. Of dat ik om wat voor reden dan ook later begin, en dan met mjin draagbare bakje de hele afdeling af moet struinen naar een geschikte plek en vervolgens in de bezemkast beland. Of dat ik aan tafel kom te zitten met die altijd net iets te aanwezige collega. Een waar schrikbeeld en niet iets om blij van te worden. Toch ben ik ambassadeur, want als het beter kan, ga ik ervoor en is het op zijn minst een onderzoek waard. Samen met een paar collega’s verdiep ik me in alle mogelijkheden en wensen van onze collega’s met wie we de huidige ruimtes delen. Wat kan er beter, welke wensen zijn er als het gaat om stilteruimtes, telefoneren, overlegplekken en functiegerelateerd werken? Je moet immers niet Nieuw gaan Werken om Het Nieuwe Werken zelf, enkel en alleen maar om de hype. Het moet daadwerkelijk iets positiefs opleveren en het liefst voor iedereen. Ik vind het een mooie ontdekkingstocht en google er alvast wat op los. Behalve dus die halfbakken definities levert het me wél een leuke kreet op. “Flexibel werken doe je maar in je eigen tijd”. En heel toevallig spot ik in mijn favoriete boekentempel een nieuwe kaart van Loesje:

Eens kijken waar ik de mijne ga ophangen.

Bronnen: hetnieuwewerkendoejezelf.nl, Loesje, studiogroenenschild.nl