zondag 2 augustus 2015

Oostenrijkse campingyoga

Grote heks wijst me erop: op het mededelingenbord in het toiletgebouw staat aangekondigd dat er iedere woensdagmorgen yoga is in het gymnastieklokaal. Yoga, op de camping? Ik laat het tot me doordringen en bedenk me dan dat het natuurlijk best leuk is. Ze organiseren op deze camping volleybaltoernooien, trekkerritten over de camping, muzikale avonden en campingquizzen. Er is een buiten- en een binnenzwembad en zelfs een waarachtig saunacomplex. Waarom zouden ze dan niet ook yogales geven? Is het wel echte yoga? Gegeven door een echte yogi? Of neemt iemand van het animatieteam deze taak al dan niet serieus op zich? Ach, wat maakt het uit. Ik doe het! Voordat ik naar de receptie loop om me op te geven, vraag ik terloops aan grote en kleine heks of ze misschien zin hebben om mee te gaan. Twee volmondige ja’s klinken luid over de camping. Zo veel enthousiasme had ik niet verwacht en blij verrast geef ik ons op. Tot dan toe staan er slechts twee andere liefhebbers op de lijst. Echt storm loopt het nog niet. Dan is het woensdagmorgen. Vroeg uit de veren voor een rondje hardlopen door het mooie Zillertal. Het is al flink warm en de kilometers lijken langer dan anders. Maar straks mag ik languit op de yogamat, een fijn vooruitzicht en de gedachte eraan geeft me moed. Op tijd lopen de heksjes en ik naar het gymnastieklokaal. Op de gang staat een vrouw of tien te wachten. Toch een hele opkomst! De yogajuf komt aangesneld en vlug opent ze het lokaal en zet de airco aan. Dat had ze best eerder mogen doen. Als een deken valt de broeierige hitte over ons heen. Het uitzicht maakt echter veel goed. Een enorme raampartij geeft ons een prachtig uitzicht op het dal. We parkeren onze matten zodanig, dat we maximaal van het uitzicht kunnen genieten. De juf vraagt in rap Oostenrijks of we allemaal bekend zijn met yoga en zonder verdere uitleg begint ze. Grote heks en ik kunnen de juf verstaan en we volgen braaf haar aanwijzingen op. Kleine heks kijkt gewoon goed naar de juf en naar ons en ze wurmt zich net als wij heel netjes in alle houdingen. Dit is een echte yogajuf, eentje die van wanten weet. Het zweet gutst van mijn lijf en ik ben niet de enige die zucht en steunt. Grote heks fluistert verbaasd: ‘Dit is toch geen yoga, dit is een echte work-out’. Ik bedoel maar. Welkom in de wereld van de yoga lieve heksjes! De oefeningen lopen vloeiend in elkaar over en de juf doet ze allemaal keurig voor en helpt waar nodig. De juf is trouwens van elastiek, ze vouwt zich zonder enige moeite dubbel en floept soepel in iedere (on)mogelijke houding. Flexibel tot op het bot. De eindontspanning komt sneller dan ik dacht. Ondanks de hitte is het uur omgevlogen. Wat een leuke Oostenrijkse yogales! Yoga met het allermooiste uitzicht ooit.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten