Ostara, het lentefeest

Vanaf vandaag is het lente! Officieel dan, want de sneeuwklokjes schieten al sinds eind januari massaal de grond uit. Maar volgens de kalender gaat de lente nu dan echt in. Overal om je heen ontkiemen de eerste nieuwe blaadjes en knoppen weer. De donkere dagen zijn voorbij en Moeder Aarde vult zich met nieuw leven. De zon wint iedere dag aan kracht en de aarde lijkt te ontwaken. Vandaag is het even lang licht als donker. Dag en nacht zijn precies even lang.

De Kelten noemen dit lentefeest Ostara, naar de Germaanse godin van de dageraad, de lente en de vruchtbare aarde. De naam Ostara verwijst naar het oosten, waar de zon opkomt. Het Engelse Easter en het Duitse Ostern verwijzen beiden ook naar deze godin. De symbolen van Ostara zijn de haas, het lam en natuurlijk het ei, dat hét symbool voor vruchtbaarheid is. Al deze elementen vind je ook terug in ons christelijke paasfeest. Leuk om te weten: Pasen valt altijd op de eerste zondag ná de eerste volle maan van de lente. Zo zijn het begin van de lente en het paasfeest onlosmakelijk met elkaar verbonden.

Volgens de overlevering had de godin Ostara een kip. Deze kip had de vervelende gewoonte om haar eieren te verstoppen. Ostara kreeg daar op een gegeven moment zo genoeg van, dat zij de kip veranderde in een haas, die de eieren zocht. Dankzij deze legende kennen wij de paashaas en laten wij onze kinderen paaseieren zoeken. Laat de lente maar losbarsten. Blessed Ostara!

Bronnen: Godinnen van eigen bodem van Ineke Bergma, Heks van Susan Smit & www.vrouwholda.nl