Woensdagmiddag,
een week voor kerst. Ik ga even gauw naar de stad. In de Xenos-folder heb ik van
die geinige pannetjes gespot, waarin je zo leuk soep, stoofpotjes en lekkere toetjes
kunt serveren. Een aanwinst voor de kerstdis. De missie slaagt en met vier mooie
zwarte exemplaren loop ik tevreden de winkel uit. Voor een paar kerstkaarten
loop ik nog even bij Waanders binnen. Nietsvermoedend betreed ik het heiligdom.
Waanders In de Broeren is de mooiste boekenkerk van Nederland, mag ik toch wel zeggen. Zelfs
als je niets hoeft te kopen, is het altijd fijn om er even binnen te stappen.
Het is een waar feestje om rond te kijken, rustig te neuzen en de sfeer te
snuiven. Vandaag ben ik niet bepaald de enige, het is bomvol met mensen.
Nieuwsgierig wurm ik mij door de massa. En ineens ben ik onderdeel van prachtig
orgelspel en val ik midden in een heus kerstconcert. En niet zomaar eentje,
maar toevallig wel mooi Händels Halleluja, uit de Messiah, wel te verstaan. Met
open mond baan ik me een weg dieper de kathedraal in. Overal om me heen klinkt
het Halleluja. Links, rechts, voor en achter. Maar ook van boven! Halleluja! Overal
om me heen staan zangers en zangeressen opgesteld, die uit het niets – zo lijkt
het – het Halleluja lijken te zingen. Kippenvel van top tot teen. Daar sta ik
dan, met mijn Xenos-tasje. Te midden van een waanzinnig mooie flashmob,
uitgevoerd door leden van The Los Angeles Episcopal Chorale Society, Euphonia
en de Nieuwe Ster onder leiding van Wolfried Kaper. Waar kwam ik ook al weer
voor? Nog altijd zwaar onder de indruk ga ik op zoek naar kerstkaarten. Wat een
mooi cadeautje valt mij ten deel. Zomaar, op een gewone woensdagmiddag voor
kerst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten