Vakantieverhalen (4)
We vertrekken keurig op tijd met drie dikke bussen
vol campinggezinnen naar het plaatsje Treporti. Daar stappen we op een boot,
die ons gezelschap naar het eilandje Burano vaart. Het is strakblauw en de zon
heeft de boel al flink opgestookt tot zeker 30 graden. Het is heerlijk om te
varen. Kop in de wind.
Burano kenmerkt zich door zijn gekleurde huizen,
ieder huis heeft een eigen kleur. Een bont geheel en dat oogt heel vrolijk en
levendig. De kerk San Martino dateert uit de zestiende eeuw en heeft een
superscheve klokkentoren, die hartgrondig begint te luiden zodra wij voet aan
wal zetten. Het is precies tien uur. We struinen over de vele bruggetjes, het
dorpsplein en door de kneuterige straatjes. Dan schepen we weer in. Onderweg
naar het volgende eiland, Murano, delen onze reisbegeleiders broodjes en
drinken uit.
(Tekst gaat verder onder foto)
Murano is net als Venetië een verzameling eilandjes,
door bruggetjes met elkaar verbonden en is beroemd om zijn glaswerk. We
bezoeken hier dan ook een ietwat toeristische glaswerkplaats en met te veel
mensen in een te kleine ruimte krijgen we in no-time uitleg over glasblazen.
Tegelijkertijd tovert een heuse glasblazer binnen een paar minuten een
veelkleurige zwaantje tevoorschijn met zijn glasblaaswerktuigen. Luid applaus.
Gauw weg hier en even de tijd nemen om verder de sfeer van het eiland te
proeven, veel tijd hebben we hier niet. In de mooiste kerk van Murano, de Santa
Maria e San Donato, steken we kaarsjes aan voor onze papa’s.
Op naar Venetië. Weer worden we keurig voorzien van
broodjes en drinken. We meren af aan de kade, alwaar heel wat mooie ‘bootjes’
liggen te pronken, en dan heb ik het nog niet over die honderden geinige
gondels.
We hebben drie uur vrije tijd om deze wonderstad te
bezichtigen. Natuurlijk gaan we voor de highlights als het San Marcoplein, de
Ponte Rialto en de smalle straatjes, slootjes en bruggetjes inclusief de
karakteristieke gondels. Ook bezoeken we de Zara en Louis Vuitton. Je hebt
natuurlijk wel pubers mee en kleine heks slaagt voor superleuke kleren.
De zon schijnt verpletterend, het is echt bloedheet, dus een beetje afkoelen in
die winkels is mooi meegenomen.
Moe, warm en voldaan hijsen we ons het dek weer op,
waar de kapitein inmiddels een groot dekzeil heeft gespannen. Schaduw en wind,
de terugreis naar Treporti is heerlijk. In de bus terug naar de camping wordt
het steeds stiller. Wat een mooie dag. En wat prima geregeld!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten