Parking Party

Wat een mooie avond vol muziek in het waanzinnig prachtige Toscaanse landschap moest worden, liep uit op een rampzalig én knotsgezellig modderig feestje. Op de parkeerplaats.
Deel 4 …
Vakantieverhalen (4)

Ook onze Colombiaanse buurvrouw tovert een fles wijn en bekertjes uit de auto en houdt het ons vragend voor. Man en ik schieten in de lach en nemen het aanbod aan. We hoeven voorlopig toch niet te rijden! Even later volgen ook hapjes, heerlijke proscutto en panchetta. En ze heeft zelfs doekjes om je vingers af te vegen. Asjemenou. Wat een lief mens, die buurvrouw! Onze zenuwachtige giechels veranderen langzaam in grote grijnzen. We hebben het goed. En waarom ook niet? Beter samen een gezellige tijd maken dan jezelf tot de oren in de modder werken.

Zij heet Andrea, ja echt, en hij Gustavo. Zij is journalist en hij kunstenaar. Zij wilden voorafgaand aan het concert picknicken met vrienden. Gelukkig konden zij hen op tijd inlichten, zodat hun vrienden rechtsomkeert konden maken. Blijft dus over: de inhoud van de picknickmand. Vinden wij niet erg!

Ondertussen maken we ook kennis met Andrea (ja, nog een) en Luiz. Uit Argentinië! Ook zij delen hun proviand; chips en zoutjes gaan rond. We zullen vanavond en wellicht ook vannacht niet verhongeren. Wat die mensen allemaal wel niet bij zich hebben! Alsof ze erop gerekend hebben. Wij hebben slechts een flessie water bij ons.

Er struinen twee chic geklede dames aan ons voorbij, glibberend op hun kekke slippertjes. Ze mopperen en giechelen wat, ze proberen nog enigszins netjes over stukjes nog zichtbaar stro te lopen. Ik hoor dat ze Nederlands praten. Ik vraag lachend waarom ze hun slippertjes niet gewoon uitdoen. Vies zijn ze toch al. Ze voegen direct de daad bij het woord. Delian en Sandra blijven kletsen en sluiten aan bij ons feestje. Uit hun tassen diepen ze wijn en kaas op. En Tuc. TUC! Feest compleet. Our international parking party had just begun!

Op de weg naast het veld komt een, weliswaar minuscuul, trekkertje voorbij gereden. Groot gejuich gaat op. Onze redding is nabij! We proosten op deze vooruitgang, maar kijken elkaar toch licht benauwd aan. Als dit ene ieniemini trekkertje ruim zeshonderd auto’s moet wegslepen, dan gaat de operatie nog wel even duren. Ook staan wij nou niet bepaald vooraan in de rij. Het kan wel morgen worden voordat we hier weg zijn. Gelukkig hebben we het gezellig met onze kersverse moddervrienden.  


V.l.n.r.: Sandra, Marco, Caroline, Andrea (COL), Andrea (ARG), Luiz en Delian. Gustavo maakt de foto.

Wordt vervolgd ...

Deel 1 gemist? Klik hier.
Deel 2 gemist? Klik hier.
Deel 3 gemist? Klik hier.

Voor deel 5 klik hieronder op 'nieuwere posts'.