Uit de blubber

Wat een mooie avond vol muziek in het waanzinnig prachtige Toscaanse landschap moest worden, liep uit op een rampzalig én knotsgezellig modderig feestje. Op de parkeerplaats.
Deel 5 …
Vakantieverhalen (5)

De gefrustreerde jongeman (zie deel 3) geeft zich eindelijk ook gewonnen en trekt zich met zijn vrouw terug in de auto. Hij is met al zijn reddingspogingen uren en uren later misschien vijf meter opgeschoten. Hij is moe, afgepeigerd, vies tot achter zijn oren en zijn huwelijk moet op knappen staan. Nee, dan kun je maar beter met de flow mee bewegen en het met medelotgenoten een beetje leuk maken. En leuk ís het!

Het wordt langzaam donker. De ieniemini trekker doet z’n uiterste best en is niet langer meer in zijn eentje. Het duurt allemaal wel heel erg lang, ontieglijk lang, maar gewerkt wordt er zeker en we worden hoe dan ook gered. Vanavond nog. Man monteert alvast de sleephaak aan onze auto. Er rijden kleine en grote tractoren, bulldozers en een off-road Jeep. Elke keer als er een macchina bijkomt, gaat er groot gejuich op. Uiteindelijk wordt de kleine trekker vergezeld door zes of zeven andere machines, die de een na de andere auto uit de blubber trekken.

Wij hebben het zo erg naar onze zin dat we niet eens doorhebben dat we bijna aan de beurt zijn om weggesleept te worden. We staan ons net af te vragen wat Andrea Bocelli himself nu aan het doen is op z’n onverwachte vrije avond. Die zit zeker lekker met z’n vrouw thuis op de bank met z’n voeten in een teiltje water. En Matteo, zoonlief, hoeft dus ook niet op te treden vanavond. Zouden zij wel weten wat zich hier vanavond afspeelt?

Van ons clubje zijn Luiz en Andrea als eersten aan de beurt. Hoera, onze redding is nabij! We spreken af om elkaar maandag voor het concert om 17 uur weer te zien op het terras van het café bij de pendelbussen. Dikke knuffels en zoenen volgen bij het afscheid, door die dikke ellende maak je in korte tijd toch vrienden voor het leven.

Ook Gustavo en Andrea maken zich gereed, het is hun beurt. Ik film hun redding en zwaai ze uit. Ook Sandra en Delian begeven zich naar hun auto. En daar ... komt onze reddende engel aangereden. Het is de off-road Jeep. Een helper haakt onze auto aan de kabel van de Jeep en ik neem nog gauw een foto. Ik bedank de ‘aanhaker’ hartelijk en we kruipen de auto in, klaar om weggesleept te worden. Ik zie nog net dat op het shirt van de aanhaker met grote letters op de rug staat: ABF, Andrea Bocelli Foundation.

 

 

Wordt vervolgd ...
Deel 4 gemist? Klik hier.

Klik voor deel 6 hieronder op 'nieuwere posts'. 

👉 Niet te lang meer wachten ...
Op verzoek van de nieuwsgierigsten onder mijn lezers plaats ik het vervolg (deel 6) niet pas overmorgen, maar morgen (zaterdag 10 augustus rond 12.00 uur) al online. Deel 7 en 8 (slot) volgen dan respectievelijk zondag 11 en maandag 12 augustus, ook rond de klok van 12.00 uur. Veel leesplezier!