Blij met drie dagen stijvigheid

Op naar de Zwolse Halve Marathon 2017 #17

Ik heb de vijftien kilometer aangetikt. Ik ben eindelijk weer beland op het punt waar ik was voordat ik eind januari een kuitblessure kreeg. Al met al heb ik dat herstel best snel voor elkaar gebokst, maar voor mijn gevoel – ongeduldig als ik ben – heeft het erg lang geduurd. Afgelopen zondag was het zover, vijftien hele kilometers stonden op de planning. Het ging heel goed, het was heerlijk weer, ik liep in een prima tempo en had geen pijn in mijn kuit. De drie dagen vol stijvigheid die volgden, nam ik met liefde op de koop toe.

 

Vanaf nu acht ik mezelf klaar voor de 10 Mijl van Zwolle Zuid op 15 april. Die moet toch lukken! Vanmiddag doe ik een hersteltraining, acht kilometer ‘vogeltjes kijken’. Grauwe grijzigheid alom, maar de natuur doet zichtbaar haar best. Langzaamaan krijgen kale bomen een voorzichtige groene waas, andere bomen strooien al royaal met hun bloesem. En kwetteren die vogeltjes niet net weer wat harder dan vorige week?