Die tien kilometer zit in de benen. Mooi in mijn normale hardlooptempo, zonder pijn in de kuit. Daar word ik blij van. Ook blij word ik van het heerlijke weer. Zon en lentewarmte, dat loopt meteen een stuk fijner. Bovendien is het de eerste dag van het jaar waarop de korte broek weer aankan. Laagje voor laagje krijgen de benen weer wat kleur.
So far so good. Weer een stap in de goede richting van de Zwolse Halve Marathon in juni, met als tussenstap de 10 Mijl van Zwolle-Zuid in april. Wat een trainingsplan, ik word al moe als ik eraan denk. Wat mij over de streep trekt om me voor die Tien Mijl in te schrijven, is de opmerking van Man, dat je een heuse medaille verdient als je ‘m uitloopt. Kijk, daar doe ik het voor. Al vanaf mijn allereerste wedloop wil ik namelijk zó graag een tastbare herinnering aan mijn deelname aan dergelijke lopen. Al is het maar een vaantje, dat lijkt me fantastisch. Een medaille is natuurlijk nóg gaver. Die bewaar ik dan mooi in mijn trommeltje met al mijn medailles. Je weet wel, die van de avondvierdaagse en de zwemvierdaagse.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten