Vakantieverhalen (6)
Op de bewuste dag brengen wij haar naar het
vliegveld in Verona, maar niet voordat we een bliksembezoek aan deze
fantastische historische stad hebben gebracht. Even die cultuur en sfeer
snuiven, zwaaien naar Romeo e Giulietta, een rondje om de Arena lopen en die mooie winkelstraat
door. Het is de eerste keer vliegen in haar uppie. Natuurlijk is ze oud en wijs genoeg en gevlogen heeft ze vaker. Wij brengen haar naar het vliegveld van Verona tot aan de Security en op Schiphol wacht haar moeder haar op. Moet lukken dus. Maar spannend is het wel. Voor haarzelf niet, zegt ze. Maar dat zegt ze zó vaak, dat Man en ik er toch wat aan twijfelen.
We knuffelen en kussen haar gedag en een enkel traantje vloeit. Bij de beveiliging wordt ze eruit gevist. Het duurt maar en het duurt maar voordat we haar in de verte aan de andere kant van de poortjes weer zien. Ze belt nog even om te laten weten dat er een flesje van ‘t een of ander niet mee het vliegtuig in mag. Gelukkig verder niks aan de hand. We zwaaien tot we haar niet meer kunnen zien en rijden gedrieën terug naar de camping in Caorle. Da’s gek.
Op een app met al het vliegverkeer houdt Man haar vlucht nauwkeurig in de gaten. We kunnen precies zien waar ze vliegt. En zodra ze voet op Hollandse bodem zet én ze weer bereik heeft, volgt het verlossende appje: ze is veilig geland en terug onder moeders paraplu. Man is zichtbaar opgelucht. Vraag me toch even af voor wie het nu eigenlijk het spannendste was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten